Franchises: hoe ze werken, wat zijn de voor- en nadelen

Elke tijd brengt zijn eigen geldsymbolen voort. In de jaren 2020 is een daarvan een café. Niet zomaar een etablissement, maar een multifunctioneel kruispunt tussen een kantoor, een club voor gedeelde interesses en een marketingplatform. De verkoop van koffie is overgegaan naar de categorie van micro-ondernemingen met een hoge omzet en minimalistische esthetiek. Zo’n bedrijf bleek zelfs in de jaren 2020-2022 stabiel te zijn, toen offline retail, horeca en entertainmentlocaties leden. De vraag bleef stabiel en de gemiddelde besteding steeg zelfs. In 2024 groeide de koffiemarkt in Rusland met 7,3%, met een omzet van meer dan 290 miljard roebel. De interesse in de niche blijft stabiel hoog, vooral onder investeerders. Ze zoeken naar bedrijven met een duidelijk model en een korte terugverdientijd.

Vanuit financieel en managementperspectief is het investeren in een café in 2025 een vraag waar niets romantisch meer aan is. Het gaat om berekeningen, logistiek, analyse en het strijden om klanten. Laten we alle nuances in dit artikel bekijken.

De aantrekkelijkheid van café-investeringen

Tegen het begin van 2025 zijn investeringen in de koffiebusiness overgegaan van een trendcategorie naar een stabiele investeringsvorm. De eenvoudige start, stabiele vraag en hoge winstmarges maken het model aantrekkelijk. De investeringen in de markt bereikten 7,9 miljard roebel, een groei van 8% ten opzichte van het voorgaande jaar. To-go formaten en franchises zijn leidend vanwege hun gemakkelijke schaalbaarheid en risicovermindering.

Dranken hebben een marge tot 300%, en de winstgevendheid van een koffiezaak is meestal 30-45%. Een succesvolle locatie begint met een omzet vanaf 500.000 roebel, met een terugverdientijd vanaf 6 maanden.

Een franchise van een koffiezaak versterkt de positie: het merk, de training en de standaarden vergemakkelijken de lancering. Zelfs bij hoge concurrentie blijft de vraag in regio’s stabiel. Daarom is de vraag relevant: is het de moeite waard om te investeren in een café als het formaat blijft groeien.

Financieel model van een koffiezaak

Een duidelijk bedrijfsmodel voor een koffieproject helpt risico’s te verminderen en de terugverdientijd nauwkeurig te voorspellen. De initiële investeringen in een zaak bedragen vanaf 850.000 roebel. Belangrijke kostenposten zijn huur, renovatie, apparatuur en marketing.

De apparatuur voor een café omvat een koffiemachine, een koffiemolen, vitrines en werkuitrusting – hier gaat een aanzienlijk deel van het budget naartoe.

Maandelijkse kosten omvatten huur, salarissen, belastingen, logistiek en grondstoffen. De foodcost is tot 25% van de omzet. Bij een stabiele werking brengt een to-go locatie goede inkomsten. De nettowinst varieert afhankelijk van het verkeer en de kosten.

De aankoop van een bestaande koffiebusiness betekent een snelle start, maar vereist controle van documenten en financiën.

Om te begrijpen of het de moeite waard is om te investeren in een café, is het noodzakelijk om elke roebel te controleren en het project economisch goed te beheren.

Beoordeling van risico’s en rendement van een koffiebusiness

Meer dan een derde van nieuwe cafés sluit in het eerste jaar. Redenen hiervoor zijn fouten in het inschatten van het verkeer, zwakke bedrijfsmodellen en te hoge verwachtingen.

Voorbeeld: een koffiezaak in het centrum van Novosibirsk met investeringen van 1,8 miljoen roebel behaalde geen winst – het had te weinig gasten. Een andere locatie in een slaapwijk voor 700.000 roebel betaalde zichzelf binnen een half jaar terug dankzij stabiele klantenstromen.

Een franchise van zo’n zaak vermindert risico’s door standaarden en ondersteuning. Maar externe bedreigingen blijven bestaan: prijsstijgingen, leveringsproblemen, personeelsverloop.

Of het de moeite waard is om te investeren in een café hangt af van het vermogen om niet alleen winst, maar ook risico’s te beheren.

Concurrentie op de markt van koffiezaken

In metropolen is de markt verzadigd – alleen al in Moskou zijn er meer dan 8000 cafés. Koffiezaken in centrale wijken staan letterlijk tegenover elkaar. In kleine en middelgrote steden is de concurrentie op de markt lager. Het aantal zaken blijft binnen één zaak per duizend inwoners. Dit opent perspectieven voor nieuwe formaten.

Er zijn drie soorten spelers op de markt actief:

• unieke koffiezaken;
• franchise projecten;
• mobiele formaten en kiosken.

De winnaars zijn degenen die een onconventionele aanpak bieden: unieke smaken, lokale samenwerkingen, evenementen. Daarom blijft de vraag relevant: is het de moeite waard om te investeren in een café als het concept zich onderscheidt van de concurrentie.

Instapformaten: franchise, bestaand bedrijf, vanaf nul

De koffiebusiness biedt drie hoofdopties om te starten. Een start vanaf nul biedt volledige vrijheid bij het kiezen van een concept, maar vereist tijd, ervaring en aanzienlijke kosten. Het grootste deel van het budget gaat naar renovatie, apparatuur en inrichting.

Een koffiefranchise biedt een snelle start zonder onnodige complicaties: het merk, de standaarden, marketing en hulp bij locatie zijn inbegrepen. Tegelijkertijd beperken strikte richtlijnen en royalty’s de flexibiliteit.

De aankoop van een bestaande koffiezaak helpt snel aan de slag te gaan. Deze optie bespaart tijd bij de lancering. Maar voordat u een deal sluit, moet u de documenten, schulden en werkelijke financiële resultaten zorgvuldig controleren. Zonder dit is er een hoog risico op fouten.

De locatiekeuze voor dergelijke zaken is een sleutelfactor voor succes. Zelfs een sterk concept werkt niet zonder verkeer.

De formaten kunnen verschillen, maar de essentie is hetzelfde – is het de moeite waard om te investeren in een café als er geen duidelijk idee en financiële buffer voor de eerste maanden is.

Winst: de harde waarheid zonder suikerglazuur

De winstgevendheid van een koffiezaak hangt niet af van het aantal drankjes, maar van een nauwkeurige berekening van alle kosten en opbrengsten. Dranken leveren een goede winst op door de hoge markering. Extra opties zoals desserts, siropen, plantaardige melk verhogen de bestelwaarde. Dit verhoogt de gemiddelde besteding en maakt elke verkoop winstgevender.

Een koffiebar met een goede doorloop in combinatie met goed kostenbeheer en zorgvuldige controle over de kostprijs van drankjes kan een stabiele inkomstenstroom genereren. Met een goede winstgevendheid kan de zaak de kosten dekken en reserves opbouwen voor groei.

Extra inkomstenbronnen:

• verkoop van merchandise, koffiebonen, accessoires;
• proeverijen, koffiemasterclasses;
• samenwerking met lokale bakkerijen;
• levering via aggregators;
• abonnementen en koffieabonnementen.

De financiële prestaties van een zaak worden beïnvloed door verschillende factoren. Het is belangrijk hoe het team functioneert, hoe goed interne processen zijn gestroomlijnd en hoe snel de zaak zich aanpast aan seizoenen en de smaak van de gasten. Hoe sneller het bedrijf reageert op veranderingen, hoe stabieler de inkomsten zijn.

Doorlopende analyse: LTV, omzet, gemiddelde besteding, afschrijving van niet-renderende items – zijn van cruciaal belang. Alleen zo kan een zelfverzekerd antwoord worden gegeven op de vraag of het de moeite waard is om te investeren in een café, als het doel niet is om de ambities te strelen, maar om geld te verdienen.

Conclusie

De start van een koffieproject gaat niet over gezellige stoelen en Edison-lampen. Het gaat over berekeningen, economie en dagelijks micromanagement. Het break-even punt komt gemiddeld na 4-6 maanden. Een succesvol project verdient de investeringen terug binnen 8-14 maanden. Maar zonder ervaring, begrip van de markt en een veiligheidsbuffer verandert het openen van een koffiezaak in een dure gok.

Formaat, locatie, team, foodcostbeheersing, menuflexibiliteit, analyse – dit alles is net zo belangrijk als de kwaliteit van de koffie en de sfeer. Daarom is de vraag of het de moeite waard is om te investeren in een café geen vraag over de industrie, maar over de aanpak. Als de aanpak systematisch is en de berekeningen koud zijn, verwarmt koffie niet alleen de handen, maar ook de rekening.

Formele economische educatie biedt een basis, maar helpt zelden bij het opbouwen van vertrouwen in persoonlijke financiële beslissingen. Academische cursussen behandelen macro-economie, kapitaaltheorieën en marktgedragsmodellen, maar missen de praktische toepassing.

Als gevolg hiervan blijven zelfs degenen die economie hebben gestudeerd, geloven in gangbare mythen over investeringen. En juist deze mythen belemmeren het opstellen van een persoonlijke strategie, het adequaat beoordelen van investeringsrisico’s en het beheren van kapitaal.

Illusie van kennis: hoe ontstaat vals vertrouwen?

Een van de gevaarlijke paradoxen is het gevoel dat kennis over rente en BBP automatisch begrip geeft van persoonlijke investeringen. Voor beginners in investeringen zijn echter geen theorieën nodig, maar vaardigheden: rendementsberekening, obligatie-evaluatie, aandelenvoorspelling, portefeuilleanalyse. De formele benadering vervangt de praktijk, waardoor afgestudeerden niet weten hoe ze moeten beginnen met investeren in echte instrumenten.

Investeringsmythen worden vaak versterkt door het onderwijssysteem: studenten bestuderen modellen die werken onder ideale omstandigheden, maar die geen betrekking hebben op het echte leven. Hierdoor blijven eenvoudige zaken zoals het kiezen van een makelaar, het beoordelen van risico’s en het opstellen van een aankoopstrategie buiten beschouwing.

Mythe nr. 1: Financiële educatie garandeert succes

Het idee dat een diploma een voordeel biedt bij investeringen, wordt niet bevestigd door de praktijk. Investeeringsmythen omvatten het geloof dat educatie alle hiaten dicht. Echter, werkelijk inkomen hangt niet af van theorieën, maar van beslissingen. Het vermogen om te analyseren, een strategie te ontwikkelen, emoties te beheersen en kapitaal te alloceren is belangrijker dan academische kennis.

Nr. 2: Alleen investeren met overtollige middelen

In academische kringen klinkt vaak de these: eerst sparen, dan investeren. In werkelijkheid leidt een vroege start van de investeringsreis tot betere resultaten. Zelfs kleine regelmatige investeringen leveren op de lange termijn rendement op door samengestelde rente. Investeringen voor beginners gaan niet over miljoenen, maar over starten met een minimale storting en discipline.

Nr. 3: Alle risico’s moeten van tevoren worden geëlimineerd

Het idee van volledige voorspelbaarheid is een typische investeringsmythe. Risico’s bij investeringen kunnen niet volledig worden geëlimineerd, maar ze kunnen worden berekend, geaccepteerd en in de portefeuille worden opgenomen. In de praktijk leiden acties met berekend risico tot groei, terwijl het proberen om alle schommelingen te vermijden tot stilstand leidt. Hier botsen academische overtuigingen met de praktijk.

Nr. 4: Investeringen vereisen veel tijd en dagelijkse marktanalyse

Zelfs in het onderwijs wordt vaak het idee gesteund van iemand die dag en nacht naar grafieken kijkt. In de praktijk kunt u echter kiezen voor een conservatieve of geautomatiseerde strategie, de betrokkenheid minimaliseren en een stabiel inkomen genereren. Investeringen vereisen veel tijd – een bewering die wordt weerlegd door echte investeerders die werken met indexfondsen en automatische aanvullingen.

Nr. 5: Het meest betrouwbare actief is onroerend goed

Velen blijven geloven dat investeren in onroerend goed de enige manier is om geld te behouden. Echter, onroerend goed is een beperkt liquide activum dat hoge kosten met zich meebrengt bij aankoop en verkoop. In tegenstelling tot effecten, is het niet mogelijk om onroerend goed snel en zonder verlies te verkopen. Investeringsmythen met betrekking tot “bakstenen” zijn verouderd in het tijdperk van de digitale economie.

Nr. 6: Het is beter om gewoon te sparen

In tijden van onzekerheid wordt vaak het advies gehoord om gewoon geld opzij te zetten. Maar zonder groei verliest kapitaal waarde onder invloed van inflatie. Zelfs de meest betrouwbare besparingen verliezen waarde als ze niet renderen. Een goed samengestelde portefeuille van aandelen en obligaties stelt u in staat om kapitaal te behouden en te laten groeien met een matig risico.

Nr. 7: Het is beter om te storten op een deposito

Veel studenten en afgestudeerden, die niet bekend zijn met de praktijk, vertrouwen op bankinstrumenten. Echter, de werkelijke winst op deposito’s is vaak lager dan het inflatieniveau. Op de lange termijn leiden dergelijke investeringen tot stilstand. Zelfs beginnende investeringen via fondsen bieden een hogere efficiëntie!

Nr. 8: Alle investeringen zijn ingewikkeld

De in het onderwijs gevormde mythe over investeringen: investeringen zijn stressvol en worden alleen gedaan door risiconemende mensen. Echter, er zijn instrumenten met voorspelbaar rendement, gereguleerd door de overheid en geschikt voor zelfs de meest voorzichtige personen. Het minimaliseren van risico’s bij investeringen is een kwestie van het gebruik van instrumenten, niet van het vermijden van deelname.

Nr. 9: Een succesvolle investeerder is een marktgoeroe

De realiteit spreekt het tegen: de meest stabiele investeerders zijn niet degenen die trends voorspellen, maar degenen die regelmatig investeren en hun portefeuille op de lange termijn aanhouden. Het beeld van een “handelsgenie” is een mythe die gunstig is voor de media. In de praktijk levert een eenvoudige strategie meer op dan complexe speculaties.

Nr. 10: Tijdens een crisis mag je niet investeren

Een crisis is geen stopsignaal, maar een kans. Juist op momenten van neergang ontstaan mogelijkheden om activa tegen een lagere prijs te kopen. Investeringsmythen die angst inboezemen tijdens turbulente periodes, belemmeren het zicht op groeipotentieel. De geschiedenis van de aandelenmarkt laat zien dat herstelperiodes altijd volgen op een neergang.

Waarom leert de economische school niet hoe te investeren?

De reden is eenvoudig: het doel van de universiteit is om een basis te leggen, niet om praktische vaardigheden te ontwikkelen. Praktijk, denken en strategie worden zelf ontwikkeld. Investeeringsmythen blijven bestaan juist omdat ze zelden in twijfel worden getrokken in de onderwijsomgeving.

Er wordt niet geleerd hoe de aandelenmarkt te analyseren, hoe inkomen te verdelen, hoe een persoonlijk investeringsplan op te stellen. Echte instrumenten worden niet uitgelegd: obligaties, handel, dividenden, couponmechanica.

Wat is echt belangrijk om te weten bij het begin om investeringsmythen te vermijden?

De economische school geeft de volgende fundamentele principes niet aan elke investeerder:

• investeren is mogelijk en moet worden gedaan met minimale bedragen;
• strategie is belangrijker dan bedrag;
• risico’s zijn geen vijand, maar een factor die moet worden beheerd;
• een makelaar is niet alleen een tussenpersoon, maar de sleutel tot het platform;
• coupons en dividenden vormen de basis van stabiel passief inkomen;
• liquiditeit en diversificatie zijn belangrijker dan “luidruchtige” activa;
• aandelen zijn geen vijand, maar de belangrijkste motor van portefeuillegroei;
• je hoeft geen expert te zijn om te beginnen;
• analyse is belangrijker dan intuïtie;
• discipline is waardevoller dan voorspelling.

Het begrip van deze principes vormt een solide strategie en doorbreekt de valse opvattingen over financiën.

Conclusie

Investeringsmythen leven niet alleen in de hoofden van onvoorbereide mensen, maar ook binnen het onderwijssysteem. Het gebrek aan praktische instrumenten, het vervangen van de realiteit door modellen, het negeren van besluitvormingspsychologie – dit alles belemmert de vorming van een persoonlijke strategie.

Echter, begrip van de essentie, kennis van mechanismen, discipline en een nuchtere beoordeling van risico’s stellen u in staat om een verstandig investeringsmodel op te bouwen. Dit wordt niet onderwezen op de universiteit – en juist dit vormt de basis van financiële onafhankelijkheid!